Sztuka zamiast bilboardów

Artvertiser to miejski projekt oparty, według jego twórcy Juliana Olivera nie na rozszerzonej rzeczywistości, ale na „poprawionej rzeczywistości” (improved reality zamiast augumented reality). Jak  Artvertiser zmienia miejskie reklamy  w wystawienniczą przestrzeń dla sztuki można zobaczyć tu:

[vimeo http://vimeo.com/9291451]

Artvertiser zamienia reklamy na niesłużący zyskowi i angażujący krytycznie kontent. Projekt opracował Julian Oliver – artysta pochodzący z Nowej Zelandii, na stale mieszkający w Berlinie. Olivier wykorzystał rozszerzoną rzeczywistość, którą definiuje jako technologicznie zapośredniczoną manipulację tego, co jest – stąd też idea „poprawionej rzeczywistości”.  Artysta uważa, ze narzędzie rozszerzonej rzeczywistości powinno być stosowane tam gdzie przede wszytskim jest użyteczne. O ile poszerzanie rzeczywistości nie ma większego sensu podczas jedzenia owsianki czy oglądania zwierząt w ZOO, w przestrzeni publicznej może być przydatne.

Oliviera zainspirowała praca dwójki artystów z Wiednia, którzy zakryli reklamy w centrum miasta zółtymi płachtami – pokazując w ten sposób jak duży procent naszego pola widzenia zajmują.

Olivier długo zastanawiał się, jak mógłby wpływać czy negocjować ilość i jakość obrazów na które musi codziennie patrzeć. Zastanawaiał się dlaczego w sferze publicznej, jedyne na co ma wpływ to on sam (jego ubranie, samochód i kawałek trawnika przed domem). Dlaczego nie może negocjować z bilbordami? Jak oprzeć się ich przemocy? Ich wszechobecności? Tylko nieliczne miasta poradziły sobie z dyktaturą billbordów. Udało się, naprzykład  w Sao Paulo, miasto bez reklam wygląda tak:

W pewnym sensie poradził też sobie New York Times Squre, bilbordy tam umieszczane mają określony charakter, co pokazuje, że reklamy mogą odzwierciedlać charakter danego miejsca.

Czyja jest przestrzeń publiczna?  Jeśli jest nasza, to co możemy zrobić z billbordami? – pyta Oliver i pokazuje swoją odpowiedź,  czyli Artvertisera: